ابن منظور

جمال الدين ابوالفضل محمد بن مكرم بن على افريقى، انصارى خزرجى رويفعى الاصل (چه وى از نسل رويفع بن ثابت انصارى بوده) صاحب «لسان العرب» وى به سال 630 در مصر و به قولى در طرابلس غرب متولد شد، روزگارى در خدمت ديوان انشاء در مصر بود و سپس در طرابلس متصدى قضاوت شد و پس از آن به مصر بازگشت و به سال 711 در آنجا درگذشت.

وى در لغت پيشوا بود، بسيارى از مطولات نحو و جز آن را اختصار كرده مانند اغانى و عقد و ذخيره و مفردات ابن بيطار. قريب پانصد جلد كتاب به خط خود نوشته و در آخر عمر نابينا شده.

مشهورترين كتاب او لسان العرب است در بيست مجلد كه كتب لغت مادر را در آن گرد آورده و مى توان گفت: از همه آنها بسنده است. ديگر كتاب او «مختارالاغانى» است در 12 جز و «نثار الازهار فى الليل والنهار» در ادب و «اخبار ابى نواس» و چند كتاب ديگر كه به طبع نرسيده.

ابن منظور مذهب تشيع داشته خالى از تعصب و رفض. (اعلام زركلى و روضات الجنات)

منابع

سيد مصطفى حسينى دشتى، معارف و معاریف.